نام ایام و فصول در دوران هخامنشی

 

فصلهای دوران هخامنشی:

وَهار (بهار)، وهامین (تابستان)، پاتیژ (پاییز) و زمستان 

ماههای دوران هخامنشی:

فروردین = چمن آرا

اردیبهشت = گل آور

خرداد = جان پرور

تیر = گرماخیز

مرداد = آتش بیشه

شهریور = جهان بخش

مهر = دژخوی

آبان = باران خیز

آذر = اندوه خیز

دی = سرماده

بهمن = برف آذر

اسفند = مشکین فام   

روزهای 30 گانه در این تقویم که هر یک به نام فرشته یا ایزدی نامگذاری شده است به شرح زیر می باشد :

هرمزد یا اهورازمزدا -
بهمن یا وهومنه-
اردیبهشت یا آش وهشت -
شهریور یا خشتروئیریه -
سفندارمذ یا سپنت آرمئیتی-
خرداد یا هوروتات-
امرداد یا امرتات-
دی به آذر یا دئوش-
آذر یا آتر -
آبان -
حورشید یا هورخشئت-
ماه یا ماونگه -
تیر یا تشتری-
گوش یا گئوش-
دی به مهر یا دئوش-
مهر یا میتر -
سروش یا سرئوش-
رشن یا رشئو -
فروردین یا فره وشی -
بهرام یا ورترئن-
رام یا رامن -
باد یا وات-
دی به دین یا دئوش-
دین یا دئنا -
ارد ( ارت ) یا اشی ونگوهی-
ارشتاد ( اشتاد ) یا ارشتات -
آسمان یا اسمن-
زامیاد یا زم-
ماراسپند ( مهر اسپند ) یا منثر سپنت-
ائیران  

تیرآرش در کمانم، نام ایران بر زبانم، سرکشم چون کوه آتش، آتشم آتشفشانم، چون سیاوش پاک پاکم، همچو رستم پهلوانم، کاوه ام تارپود کاویانم، من ز ماد و از هخایم، از ارشک، ساسانیانم، مازیارم، بابکم من رهبر آزادگانم، جشن یلدا، جشن نوروز هم مهرگانم.

زاده پاک اهـــورا، از نژاد آریـــانم

درود بر کوروش بزرگ