نوروز از زبان چند شاعر

سعدی شیرازی

برآمد باد صبح و بوی نوروز

به کام دوستان و بخت پیروز

مبارک بادت این سال و همه سال

همایون بادت این روز و همه روز

خیام نیشابوری

برچهره گل نسیم نوروز خوش است

بر طرف چمن روی دل افروز خوش است

از دی که گذشت هرچه بگویی خوش نیست

خوش باش و مگو ز دی که امروز خوش است

حافظ شیرازی

ز کوی یار می آید نسیم باد نوروی

از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

به صحرا رو که از دامن غبار غم بیفشانی

به گلزار آی کز بلبل غزل گفتن بیاموزی

مولانای بلخی

اندر دل من مها دل افروز تویی

یاران هستند و لیک دلسوز تویی

شادند جهانیان به نوروز و به عید

عید من و نوروز من امروز تویی

فروغ بسطامی

عید آمد و مرغان ره گلزار گرفتند

وز شاخه گل داد دل زار گرفتند

نوروز همایون شد و روز می گلگون

پیمانه کشان ساغر سرشار گرفتند

سنایی غزنوی

با تابش زلف و رخت ای ماه دل فروز

از شام تو قدر آید وز صبح تو نوروز

ملک الشعرای بهار

رسید موکب نوروز و چشم فتنه غنود

درود باد بر این موکب خجسته، درود

منوچهری دامغانی

نوروز روزگار نشاط است و ایمنی

پوشیده ابر،دشت به دیبای ارمنی

خواجوی کرمانی

خیمه نوروز بر صحرا زدند

چارطاق لعل بر خضرا زدند

لاله را بنگر که گویی عرشیان

کرسی از یاقوت بر مینا زدند